🔵 🔴 🟡 Περιγραφή μαθήματος

Με την ολοκλήρωση του μαθήματος αυτού οι φοιτητές/τριες θα είναι σε θέση να εκτιμήσουν τον σύνθετο χαρακτήρα μιας θεατρικής παράστασης και να την ερμηνεύσουν, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των στοιχείων που την αποτελούν. Επιπλέον θα μπορούν να προσδιορίσουν πώς οι αισθητικές επιλογές συμβάλλουν στη συνολική παραγωγή νοήματος σε μια παράσταση. Θα μπορούν επίσης να διακρίνουν διάφορα είδη παραστάσεων, όπως παραστάσεις όπου κυριαρχεί ο λόγος, η εικόνα, ο αυτοσχεδιασμός ή η διαδραστικότητα, και να τις συγκρίνουν. Μέσα από την ανάλυση ετερόκλητων παραδειγμάτων, οι διδασκόμενοι/ες θα εκτιμήσουν το εύρος των τάσεων που επικρατούν στο σύγχρονο θέατρο και θα αποκτήσουν την ικανότητα να τις αναγνωρίζουν σε παραστάσεις που βλέπουν ή που ετοιμάζουν οι ίδιοι. Σ’ ένα πιο φιλοσοφικό επίπεδο, οι πειραματικές σύγχρονες τάσεις που συζητούνται στο μάθημα ασκούν τους φοιτητές/τριες στο να αναπτύσσουν επιχειρηματολογία και ως προς τη φύση του θεάτρου.

🔵 🔴 🟡 Θεωρία (2 ώρες)

1. Εισαγωγή Ι - Λεξικό του Θεάτρου (επιλογές)
2. Εισαγωγή ΙΙ - Λεξικό του Θεάτρου (επιλογές)
3. Εισαγωγή ΙΙΙ - Λεξικό του Θεάτρου (επιλογές)
4. Πολύτοπον των Μυκηνών του Ι. Ξενάκη (1978) - Robert Wilson, Les Fables de La Fontaine Ι
5. Πολύτοπον των Μυκηνών του Ι. Ξενάκη (1978) - Robert Wilson, Les Fables de La Fontaine ΙΙ
6. Πολύτοπον των Μυκηνών του Ι. Ξενάκη (1978) - Robert Wilson, Les Fables de La Fontaine ΙΙΙ
7. Antoine Vitez, Ηλέκτρα / Tadashi Suzuki, Ηλέκτρα Ι
8. Antoine Vitez, Ηλέκτρα / Tadashi Suzuki, Ηλέκτρα ΙΙ
9. Antoine Vitez, Ηλέκτρα / Tadashi Suzuki, Ηλέκτρα ΙΙ
10. Εκπαιδευτική εκδρομή για παρακολούθηση παράστασης στην Αθήνα
11. Προφορικές παρουσιάσεις στην τάξη που θα σχετίζονται με το θέμα της 2ης εργασίας. Ι
12. Προφορικές παρουσιάσεις στην τάξη που θα σχετίζονται με το θέμα της 2ης εργασίας. ΙΙ
13. Ανακεφαλαίωση

Με επίκεντρο το σύγχρονο θέατρο το μάθημα ευαισθητοποιεί τους φοιτητές ως προς το πώς να διαβάζουν μια θεατρική παράσταση. Επίσης τους εισάγει στις ετερόκλητες σκηνοθετικές προσεγγίσεις που διακρίνουν το σύγχρονο θέατρο με παραδείγματα από τον ελληνικό και τον διεθνή χώρο, που συμπεριλαμβάνουν καλλιτέχνες όπως ο Ρ. Ουίλσον (R. Wilson), o Τ. Σουζούκι (T. Suzuki), o Ιάννης Ξενάκης, η Αριάν Μνουσκίν (A. Mnouchkine) και η Σόφι Καλ (S. Calle). Μια παράσταση μπορεί να «υπηρετεί» το κείμενο, να το υπονομεύει ή να είναι αυτοσχεδιαστική. Ποια είναι η σχέση ανάμεσα σε κλασικές παραστάσεις όπου ο ηθοποιός έχει κεντρικό ρόλο και άλλες όπου ο ηθοποιός αποτελεί τμήμα μιας σχεδόν εικαστικής σύνθεσης, όπως στο Θέατρο Εικόνων; Ποιος είναι ο ρόλος του κοινού σε μια παράσταση; Υπάρχει μεγάλη απόσταση ανάμεσα σε παραστάσεις όπου το κοινό είναι παθητικός αποδέκτης και σε νέες, συλλογικές μορφές, όπου το κοινό γίνεται συν-δημιουργός. Θα μας απασχολήσουν ακόμα ζητήματα που αφορούν στη σχέση του θεάτρου με τη ζωή ή με τις άλλες τέχνες. Σκοπός του μαθήματος είναι να ενθαρρύνει τους φοιτητές να γνωρίσουν καλύτερα και να συμμετάσχουν στο θεατρικό γίγνεσθαι του καιρού μας.

Γλώσσα αξιολόγησης: Ελληνική

🔵 🔴 🟡 Μέθοδος αξιολόγησης: 

• 10% Ερωτήσεις σύντομης απάντησης
• 50% Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων
• 20% Δημόσια Παρουσίαση
• 20% Προφορική Εξέταση

Η μέθοδος αξιολόγησης είναι διαμορφωτική και συμπερασματική

• Πρόσωπο με πρόσωπο
• Χρήση PowerPoint και οπτικοακουστικών παραδειγμάτων (13 διαλέξεις)
• Χρήση Τ.Π.Ε. κατά τη διδασκαλία
• Χρήση Τ.Π.Ε. κατά την επικοινωνία με τις φοιτήτριες και τους φοιτητές.
• Μαθησιακή διαδικασία μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας.
• Επικοινωνία με φοιτητές μέσω email και μέσω ηλεκτρονικού χώρου συνομιλιών στο e-class.

🔵 🔴 🟡 Συγγράμματα Μαθήματος [ΕΥΔΟΞΟΣ]

• Abramovic, Marina (2010). The Artist is Present. Exhibition Catalogue. Museum of Modern Art, New York.
• Αδαμοπούλου, Αρετή (2014). “Εισαγωγή στην ιστορία της περφόρμανς” στο Αδαμοπούλου (επιμ.) Η γλώσσα του σώματος. Σημειώσεις για την περφόρμανς. Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
• Aronson, A. (2000). American Avant-garde Theater: A History. London and New York: Routledge.
• Βαροπούλου, Ε. (2002). Το ζωντανό θέατρο. Αθήνα: Άγρα.
• Brook, P. (2016). Ο άδειος χώρος. Κοάν
• Carlson, M. 1996). Performance: A Critical Introduction. London and New York: Routledge.
• Delgado, M. & Heritage, P. (1996). In Contact with the Gods? Directors Talk Theater. Manchester University Press.
• Kiernander, A. (1993).Ariane Mnouchkine and the Theatre du Soleil. Cambridge and New York: Cambridge University Press.
• Lehmann,Hans-Thies, Postdramatic Theatre, London: Routledge, 2006.
• Κοτζαμάνη Μ. (2021) «Emily Jacir και Sophie Calle: καταστολή, παράβαση και συλλογικότητα στη σύγχρονη τέχνη», στο Θέατρο και Ετερότητα. Πρακτικά του Έκτου Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου Έντυπη / e-έκδοση Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
• Kotzamani, M. (2017) “Under the starry night: Darkness, Community and Theatricality in Iannis Xenakis's Mycenae Polytopon” in Theatre in the Dark: Shadow, Gloom and Blackout in Contemporary Theatre. Bloomsbury.
• Mitter, Sh. & Shevtsova, M. (2005). Fifty Key Theatre Directors. London and New York: Routledge.
• Παπάζογλου, Ε. (2014). Το πρόσωπο του πένθους. Η Ηλέκτρα του Σοφοκλή ανάμεσα στο κείμενο και την παράσταση. Πόλις.
• Πατσαλίδης, Σ. (2012). Θέατρο και Παγκοσμιοποίηση. Αθήνα: Παπαζήσης.
• Πατσαλίδης, Σ. (2004). Από την αναπαράσταση στην παράσταση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
• Shevtsova, M. (2007). Robert Wilson. London and New York: Routledge.
• Suzuki T. (2024) Πολιτισμός είναι το σώμα. Κείμενα
• Suzuki, T. (1990). The way of acting. Nick Hern Books.
• Τσατσούλης, Δ. (2011). Διάλογος Εικόνων. Αθήνα: Παπαζήσης.
• Τσατσούλης, Δ. Δυτικό ηγεμονικό «παράδειγμα» και διαπολιτισμικό θέατρο. Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, 2017.

Συναφή επιστημονικά περιοδικά

• Theater Research International
• New Theatre Quarterly
• TDR
• PAJ
• Theatre/Yale School of Drama
• Θέατρο
• Σκηνή